Fort I "Jan III Sobieski"

Fort I "Jan III Sobieski" (pierwotnie Ia Buchtafort) to najmłodszy i zarazem najnowocześniejszy z toruńskich fortów. Jest to jedyny fort pancerny na wschodnim froncie Cesarstwa Niemieckiego. "Sobieski" uzbrojony jest w 4 wieże pancerne typu H.P.T. 90, dwa pancerne stanowiska obserwacyjne piechoty W.T. 90 i dwa pancerne stanowiska obserwacyjne artylerii P.BSt. 87. Obiekt mógł pomieścić mógł około 371 osób (żołnierze piechoty, artylerzyści, saperzy i kadra oficerska), a części koszarowej broniła dobrze widoczna kaponiera szyjowa. Buchtafort jako jedyny obiekt Twierdzy Toruń otworzył ogień w sierpniu 1914 choć to co załoga fortu wzięła za jednostki wroga okazało się być stodołą Bogu ducha winnego mieszkańca wsi Kaszczorek. W czasach II Rzeczpospolitej obiekt zaadaptowano na magazyn i pomieszczenia gospodarcze. Do 1956 r. Fort I należał do wojska, a w latach 1960-91 mieściło się w nim przedsiębiorstwo zajmujące się wyrobem win. Obecnie znajduję się w rękach miasta.